Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Ανθυγιεινή ζωή και ακινησία

Πρίν ξεκινήσω θα ήθελα να πω ότι δεν είμαι ειδικός σε αυτό θέμα αλλά έχω την εμπειρία απο αυτή τη φάση της ζωής και θέλω να δώσω το μήνημά σε αυτούς που με χλεύαζαν και αυτούς που τυχαίνει να το διαβάζουν.
Απο μικρός ήμουν χοντρός και μεχρί τα 13 ήμουν 75 κιλά όταν πέθανε ο πατέρας μου μέχρι τα 15 έφτασα στα 96 κιλά χώρις να αθλούμαι πολύ αυτό είχε ως αποτέλεσματα να έχω πόνους στη μέση αφόρητους  και τον ρατσισμό που βιώνει σε αυτή τη θέση που βρίσκεται.
Μία μέρα του απρίλη του 2008 αποφάσισα να χάσω τα κιλά και είχα κόψει το πρόχειρο φαγητό και τα πολλά γλυκά και άρχισα να αθλούμαι αρκετά έντονα, μέχρι τέλη Ιουνίου είχα χάσει 16 κιλά και μέχρι το σεπτέμβριο άλλα 10 κιλά και μετά έχασα άλλα 6 κιλά μέχρι τον αύγουστο του 2009.
Απότελεσμα ήταν να κερδίσω την υγεία και το σεβασμό απο όλα τα μουνόπανα αλλά μου προέκυψε κύφωση (καμπούρα) που έφαγα ένα γαμήσι μέχρι να τελειώσω την θεραπεία και να κόψω υποχρωτικά τη γυμναστική.  Απο το 2010 και μετά πήρα μπρός πάλι να ξεκινήσω την άθληση και φτάνοντας σε σημείο να έχω λιώσει πραγματικά μέχρι σήμερα και να κάνω σώμα αυτό που λιγουρεύουν όλοι οι γύρω μου.
Το συμπέρασμα που θέλω να καταλήξω είναι όταν ήμουν χοντρός με χλευάζαν μόνο και μόνο επειδή γι' αυτό, χάνω τα κιλά μερικοί πάλι το ίδιο επειδή γυμνάζομαι, δεν πίνω και κάνω ισορροπημένη διατροφή. Έλεος δηλαδή με αυτό το καραγκιοζιλίκη επειδή εσύ κυνηγάς το καθισιό και το φαγητό συνέχισε έτσι να σου παρουσιαστούν προβλήματα στο μέλλον και μετά να λές πάμε να περπατήσουμε μαζί με τους ηλικιωμένους ή να λές ότι έχω χοληστερινή ή ζάχαρο. Ένα άλλο που παρατηρώ στο μετρό όλος ο κόσμος ανεξαρτήτου ηλικίας να παίρνει τις κυλιόμενες σκάλες γιατί θα τους πέσει ο κώλος αν περπατήσουν λίγο ή παίρνουν το λεωφορείο για δύο στάσεις που είναι χρόνος σε περπάτημα 10 λεπτά και ούτε.
Ένα άλλο που ακούω συνέχεια στις συζητήσεις που κάνω είναι με την αρέσκεια φαγητού το 85 τοις εκατό δεν τρώνε τα βασικά φαγήτα που χρειάζεται ο οργανισμός όπως ψάρι, όσπρια, λαχανικά, φρούτα. Τι θέλετε γαμώτο μου.
Τέλος αυτό που θα πω είναι η ζωή στα χέρια σας είναι και τι θέλετε να κάνετε μην περιμένετε γιατρούς, φάρμακα να σας σώσουν απο το θάνατο ή αρρώστιες που θα προκύψουν.