Η "σχέση" μου με βιζιτού

 

Το Φλεβάρη 2019 είχα επισκεφθεί μια βιζιτού στην οικία της, βραζιλιάνα στην εθνικότητα, γεματούλα με ωραία επιδερμίδα και μερικές δερματοστιξίες στο σώμα της. Δεν μίλαγε καθόλου την αγγλική τότε επειδή ήταν καινούρια στη χώρα που μένω, στο επάγγελμα ήτανε πολλή ερασιτεχνική που μου άρεσε γιατί τα φιλιά και τις αγκαλιές τα έδινε απλόχερα από τότε την επισκεφθώμουνα 2 φορές το μήνα και παράλληλα τις έδινα ευχές όπως καληνύχτα, καλημέρα και τα συναφή μέσω μηνυμάτων που σε σημείο το γούσταρε, της ζήτησα μια φορά να βγούμε φωτογραφία επειδή έτυχε μια μέρα να μείνω παραπάνω χρόνο λόγο του σπιτινοικοκύρη που έτυχε στη συγκάτοικο της και πήρα το αληθινό μικρό όνομα της και ελάχιστες πληροφορίες για αυτήν. Μετά από τρεις μήνες (Μαίος) άρχισε να ψυχράνει και να απομακρύνεται σε σημείο να λέω την πρώτη φορά ότι είχε άσχημη μέρα και το είχα προσπεράσει, τα μηνύματα που έστελνα δεν τα απαντούσε μερικά και ψυχρά απάνταγε σε άλλα, πάω Ελλάδα για διακοπές μιλάγαμε με μηνύματα και με παρακάλεσε να μην λέω το όνομα της για να μην το δει κανένας και εκεί της είπα εντάξει.

Είχα τσαντιστεί σε ένα σημείο όπου είπα θα δώσω αυτά που της αγόρασα σαν δωράκια συνολικής αξίας 30 ευρώ και να την επισκεφθώ για τελευταία φορά, πήγα πάλι τα ίδια όπως την προηγούμενη φορά και τότε αποφάσισα να σταματήσω να την επισκεφθώ και είχα αρχίσει να την γουστάρω από το δεύτερο μήνα γιατί κάναμε χημεία.

Πέρνάει ένας χρόνος έριξα μανίκι σε ένα σωρό εταίρες και αυτή δεν μπορούσα να την ξεχάσω γιατί περνούσα πολύ ευχάριστα μαζί της και με γούσταρε σε ένα σημείο, της στέλνω ένα μήνυμα μέσω What’s up για ραντεβού δεν απαντάει και πάω σε άλλη βιζιτού (βραζιλιάνα) εκείνη την ημέρα και από έκπληξη με ρωτάει η βιζιτού:

- Ξέρεις την τάδε στην τάδε περιοχή;

- Ναι! Γιατί; την ρωτάω

- Είμαι φίλη της και είχα δει μια φωτογραφία μαζί που είσαστε στο σπίτι της να διακοσμεί. (Την είχα εκτυπώσει για να έχει αυτή μία.)

Η αλήθεια είναι είχα πέσει από τα σύννεφα με αυτό που είπε δεν περίμενα ειλικρινά γιατί μια φορά μου είπε όταν είμασταν αγκαλιασμένοι (σ’αγαπώ) και περίμενα να το έλεγε υποκριτικά λόγο δουλειάς που άρχιζε να ξεψαρεύει.

Μερικές μέρες μετά από αυτό ενθαρρύθηκα να πάω να την επισκεφθώ στο σπίτι της και όταν με είδε μόνο κωλοτούμπες δεν έκανε και ήταν πιο χαρούμενη από ότι πριν ένα χρόνο αλλά πιο επαγγελματικά ήτανε και όχι ερασιτεχνικά οι υπηρεσίες της και το προσπερνάω αυτό, τον άλλο μήνα στέλνω μήνυμα για ραντεβού και δεν λαμβάνω καμία απάντηση για αρκετές μέρες και είχα τσαντιστεί πολύ άσχημα και της στέλνω ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα με φωτογραφία να με αναγνωρίσει και λαμβάνω απάντηση απολογία από αυτήν επειδή είχε μετακομίσει σε άλλο σπίτι εκείνη την περίοδο και την έδωσα τελευταία ευκαιρία.

Άρχισα να την επισκέφθομαι δυο φορές το μήνα εν το μεταξύ έπαιρνα συμβολές από γνωστή μου Βραζιλιάνα για το πως να “αποπλανήσω” τις Βραζιλιάνες δίνοντας μικρά πράγματα όπως φαγητό και ουσιώδεις πράγματα που έπιαναν τόπο οι συμβολές της γνωστής μου, ρώτησα τη βιζιτού αν ήθελε να βγούμε για περίπατο δυο φορές και είχε αρνηθεί και τις δυο φορές και το άφησα μια και καλή αυτό με την πάροδο του χρόνου άρχισε να μου δείχνει περισσότερη εμπιστοσύνη και φιλικότητα της είχα κάνει ουσιώδες δώρα όπως ρούχα και οινοπνευματώδη ποτά και ανταλλάζαμε μηνύματα με το επαγγελματικό κινητό της για μικροπράγματα και αγαπημένες δραστηριότητες μας. Έμαθα να φτιάχνω video με στίχους ελληνικών τραγουδιών μεταφρασμένους στα πορτογαλικά αρκετά τα γούσταρε και ειδικά το ¨αν είσαι ένα αστέρι” του Νίκου Βέρτη και του Γιάννη Πλούταρχου το “Όλα σε σένα τα βρήκα” που πήρα τις πιο θετικές απαντήσεις.

Κάποια στιγμή άρχισα να στενεύω οικονομικά και την “πλήρωσα” δυο φορές με ουσιώδες πράγματα όπως ρούχα αντί να τα δώσω δώρα δεν είπε τίποτα από τότε όταν έπαιρνα κάτι πράγματα της πήγαινε μείον από το μανίκι που της έριχνα και έλεγε ευχαριστώ.

Περνάει ο καιρός και φτάνουμε φέτος το Φλεβάρη μου στέλνει μήνυμα αν μπορούσα να της κάνω σύμφωνο συμβίωσης για να πάρει άδεια παραμονής 5 ετών στη χώρα που μέναμε και αυτό ήτανε για μένα η μεγαλύτερη εγωιστική χάρη που ήθελε να της κάνω που βεβαίως της το αρνήθηκα γιατί θα έμπαινα φυλακή για διευκόλυνση παραμονής αλλοδαπού και αυτή απέλαση και θα κυκλοφορούσε ανέμελη στη Βραζιλία, ψυχράνθηκε η αλήθεια ήταν όταν την είδα και την ρωτάω:

- Γιατί θέλεις το σύμφωνο συμβίωσης να στο κάνω εγώ; Είναι μεγάλη χάρη αυτό που ζητάς όταν σου ζήτησα να βγούμε που είναι κάτι απλό.

- Είσαι το μόνο άτομο που ξέρω καλύτερα από όλους εδώ στη χώρα επειδή με βομβαρδίζεις με μηνύματα και video.

Το βούλωσα η αλήθεια ήτανε και την παρακάλεσα για κάποιες μέρες να βρεθούμε για λίγα λεπτά να της δώσω μια βέρα στα μέτρα της που είχε τα αρχικά γράμματα των ονομάτων μας επειδή δεν ήξερα αν θα την έβλεπα ξανά (το είχα παραγγείλει από πέρσι, ναι είμαι τρελός), την βλέπω της το δίνω εκπλήζεται η αλήθεια είναι και με ρωτά:

- Γιατί μου το δίνεις;

- Είναι μεγάλο για μένα! (και καλά).

Μετά από αυτό κάθε φόρα που την επισκεφθώμουνα ήτανε πιο γλυκιά μαζί μου και φιλική εν το μεταξύ ανανέωσε την βίζα της για άλλο ένα χρόνο ώσπου άρχισα να αραιώνω τις επισκέψεις λόγο κόστους της επίσκεψης (80 ευρώ τα 30 λεπτά) και την είχα ικανή να μου ζητήσει πάλι χάρη για σύμφωνο συμβίωσης, χώρια που ρώταγε τελευταία πότε θα πάω Ελλάδα για να την πάρω μαζί μου λογικά.Στις τελευταιές επισκέψεις από ότι κατάλαβα στις κινήσεις της άρχιζε να με εκτιμά σαν άτομο για αυτά που της πρόσφερα ρωτώντας έμμεσα άμα ήθελε να βγούμε και τα σχετικά αλλά είχα ξενερώσει για τα καλά με την κυκλοθυμία της από τη μια ήμουν ο ήρωας της και τη άλλη ήμουν μηδενικό, η μόνη πρωτοβουλία που πήρε ήτανε σε μια επίσκεψη μετά από την συνουσία καθόμασταν, βλέπαμε ένα video στο youtube με άρπαξε με φίλαγε λαίμαργα και με κρατούσε σφιχτά.

 

Την τελευταία φορά που την επισκέφθηκα (αρχές Αυγούστου) είχε μετακομίσει σε άλλο σπίτι και της είχα πάει φαγητό και 4 μπουκάλια οινοπνευματώδη ποτά (40 ευρώ αξία σύνολο) και 40 ευρώ μετρητά τις τα δίνω και όταν φεύγω με φωνάζει, πάω πάλι πάνω και με ρωτάει

- Γιατί μόνο αυτά τα λεφτά;

- Τα υπόλοιπα είναι τα τρόφιμα και τα ποτά που σου έδωσα. Συγγνώμη.

- ΚΑΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΕΝΤΑΞΕΙ! είχε τσαντιστεί πολύ άσχημα.

Το αποτέλεσμα να με μπλοκάρει από το επαγγελματικό της νούμερο ούτε μηνύματα ούτε what’s up, επίσης είχε αρχίσει την γκρίνια γιατί αραίωσα τις επισκέψεις μου σε αυτήν.

Τι έμαθα από τη “σχέση”;

Να μην αφήνω τελείως την καρδιά μου να με παρασύρει και να με οδηγεί ψευδαισθήσεις.

Να φτιάχνω video με στίχους.

Έμαθα λίγα πράγματα για την βραζιλιάνικη κουλτούρα.

Δεν μετανιώνω το χρόνο και τα χρήματα που ξόδεψα μαζί της γιατί ήτανε ωραία εμπειρία.

Η ζωή συνεχίζεται.

Αντίδραση μηδαμινή.

 

Η Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη περίοδο διακυβέρνησης των τελευταίων εξίμιση χρόνων (4,5 χρόνια σταλινιστών συν με την τωρινή).

Αντίδραση του λαού ήπια εως μέτρια σε αυτά που έκαναν οι σταλινιστές, όπως άνοιγμα συνόρων (ξέφραγο αμπέλι), η κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος, επιβολή capital controls και υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, στη μόνη περίπτωση που υπήρχε “ισχυρή” αντίδραση του λαού ήταν με την προδοτική συμφωνία. Όταν ανέλαβε ο “δεξιός” πολιτικός την εξουσία το καλοκαίρι του 2019 πούλησε λίγο ελπίδα στον λαό ότι θα είναι καλύτερος από τον προ κάτοχό του και με τον ερχομό της υγειονομικής κρίσης συνεχίζει το καταστροφικό έργο των προ κατοχών του με τις ευλογίες των υπόλοιπων βουλευτών της βουλής με μια ήπια αντίδραση μόνο. Ο λαός δεν αντιδράει έντονα στις πράξεις παράνοιας που εφαρμόζει ο τωρινός πολιτικός στην εξουσία ειδικά στην υγειονομική κρίση επειδή έδινε λεφτά (ψίχουλα) στον λαό για να τα ξύνουν όσο διαρκούσε το λουκέτο στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας άλλο που δεν ήθελαν οι Έλληνες, τώρα που άρχισε ο εγκληματικός εκβιασμός για πολλά πράγματα και καταστάσεις άρχισε να υπάρχει αντίδραση αλλά μέτρια και όχι διαδηλώσεις μεγάλες όπως υπήρχε πριν από αρκετά χρόνια πχ δεκεμβριανά 2008. Όλοι είμαστε επαναστάτες του κωνώπιον και του πληκτρολογίου και το παίζουμε όλοι πολιτισμένοι άνθρωποι.

Σήμερα οι πολιτικοί δεν χαμπαριάζουν με ειρηνικές διαδηλώσεις είναι υποχρεωτικό να εφαρμοστεί βία από τους διαδηλωτές σε πολιτικούς και σε άλλους πουλημένους ανθρώπους μέχρι να θρηνήσουμε νεκρούς γιατί έτσι θα φοβηθεί ο πολιτικός κόσμος, όπως έγινε πριν από μερικούς μήνες που σακατέψανε στο ξύλο μέχρι θανάτου τον πουλημένο άνθρωπο στην Αθήνα, πώς γίνεται να υπήρχαν σφοδρές αντιδράσεις και διαδηλώσεις στα δεκεμβριανά του 2008 (αριστερός το θύμα) με χρήση βίας και τώρα τίποτα; Άντε μια δυο περιπτώσεις;

Το σύνταγμα της Ελλάδας είναι φτιαγμένο στα μέτρα των λίγων.

Ελληνική κουλτούρα

Με την πάροδο του χρόνου καταλαβαίνω περισσότερο την κουλτούρα του Ελληναρά μέσα από τις εμπειρίες της ζωής μου και τα βιβλία Ελλήνων συγγραφέων ειδικά του Καζατζάκη και μίας ξένης συγγρεφέος που μένει μονίμα ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της.

Στα βιβλία του Καζατζάκη τα λογοτεχνικά κυρίως περιγράφει την ζωή των Ελλήνων στον 20ο αιώνα που ήταν φανατισμένοι με την εκκλησία ειδικά στην επαρχία και το μίσος που έχουμε μεταξύ μας οι Έλληνες για διάφορους λόγους  κυρίως πολιτικούς, θυμάμαι μια φράση από το βιβλίο ο Χριστός ξανασταυρώνεται "Άστους τους να τρώγονται μεταξύ τους, Ρωμιοί είναι μία ζωή τα ίδια." σε αυτή τη φράση δεν έχει άδικο επειδή από τη Ελληνική επανάσταση τρωγόμαστε μεταξύ μας που σε σημείο να φτάνουμε στον εμφύλιο πόλεμο. Επί προσθέτως το βλέπω στους απόδημους Έλληνες του εξωτερικού που εκμεταλλεύονται και καταστρέφουν τους άλλους 'Ελληνες σε σημείο εγώ προσωπικά τους αποφεύγω γιατί μονό ζημιά μου προκαλέσανε η πλειοψηφία.

"Λεφτά έχουμε πάμε να το γλεντήσουμε τώρα" όταν ο Ελληναράς έχει λεφτά στο χέρι του τα σκορπάει άσκοπα για τη καύλα του χωρίς να αποταμιεύσει για έκτατη ανάγκη που θα προκύψει μέλλον, όταν μένει άφραγκος δανείζετε και αφήνει φέσια παντού και στο τέλος κλαίγεται το φαινόμενο αυτό έχει ξεφύγει από την εποχή ΠΑΣΟΚ και μετά με το σύνθημα "ξοδέψτε περισσότερα από ότι παράγεται." Το αποτέλεσμα να καταστραφούν η πλειοψηφία ανθρώπων και να παρακαλάνε αρκετοί ακόμα και σήμερα να έρθει το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ.

"ΘΑ, ΘΑ, ΘΑ" όπως έλεγε ο αήμνηστος Κωνσταντάρας στην ταινία "υπάρχει και φιλότιμο", αερετζήδες της ελληνικής κουλτούρας να δίνουμε υποσχέσεις αέρα για λεφτά, ψήφους η μία εξυπηρέτηση και να μην τηρούμε τίποτα στο τέλος όπως έκανε ο Ζορμπάς έπεισε έναν φίλο του να του δανείσει λεφτά να κάνουν μια επένδυση και αυτός τα έφαγε όλα σε ένα καμπαρέ στα Χανιά για μια εταίρα ακόμα και σήμερα όλο υποσχέσεις για το τίποτα είμαστε.

"Ο Έλληνας είναι άεργος" όπως είπε ένας δημοσιογράφος αυτό ισχύει επειδή βλέπω και διαβάζω για νέους ανθρώπους να έχουν τελειώσει ειδικότητες που έχουν κορεστεί στην Ελλάδα να τα ξύνουν στις καφετέριες και να καρκινιάζουν γιατί δεν υπάρχουν δουλείες που θέλουν στην ειδικότητα τους η θέση στο δημόσιο και όταν βλέπει έναν να κάνει μια εργασία που δεν κάνουν οι άλλοι π.χ αγρότης η κτηνοτρόφος τον κράζουν ή τον κοροϊδεύουν, μία φόρα ήμουν στο κρεοπωλείο ενός γνωστού μου έχει ένα μικρότερο σε ηλικία αδερφό όπου τον βοηθούσε να φτιάξουν κοκορέτσι περνάνε κάτι παλιοί συμμαθητές του εκείνη τη στιγμή και τον κοροϊδεύανε, ήμουν έτοιμος να τους κράξω αλλά κρατήθηκα γιατί η κοινωνία είναι μικρή και θα μαθευόταν γρήγορα. Θαυμάζω περισσότερο αυτούς που κάνουν  δουλειά που δεν κάνει η πλειοψηφία πια του κόσμου.

Λένε ότι είμαστε φιλόξενοι και ανοιχτοχέρηδες άνθρωποι εγώ αυτό που είδα ήτανε ρατσισμός ειδικά στα κοσμοπολίτικα νησιά, γυφτιά κάνουν τα πανδηνά να την βγάλουν στο τσάμπα, "θέλω όλη τι πίτα και το σκύλο χορτάτο" όπως λέει η παροιμία.

Αχαριστία το έχω βαρεθεί να το βλέπω ειδικά στο εξωτερικό όταν κάνει τουρισμό ο Ελληναράς, όπου και να πάνε με αυτές τις εκφράσεις χάλια το φαγητό που προσφέρουν τα εστιατόρια, χάλια το ξενοδοχείο που κάναμε κράτηση, έλεος είναι η παράσταση που κάνουν για τους τουρίστες και ούτε το καθεξής. 

"Είμαστε οι καλύτεροι στον κόσμο, πουθενά καλύτερα από την Ελλάδα δεν υπάρχει και άλλες παπαρολογίες που λέμε για να εντυπωσιάσουμε που στην τελική μια τρίχα από τα αρχίδια μας είμαστε μόνο στο μπλα μπλα σκίζουμε και μηδαμινές πράξεις λόγια για να αγαπιόμαστε.

Τρίπτυχο Ελληναρά

- Διασκέδαση.

- Κουτσομπολιό.

- Επιταγή στο σπίτι.

Υ.Γ Δεν απευθύνεται στους Κύπριους αυτοί έχουν διαφορετική κουλτούρα και δεν γνωρίζω τίποτα για αυτούς.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΗΜΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ.

Ιδιωτικοποιήση και Μίσθωση Δημόσιας Περιουσίας

Από τη πτώση της χούντας έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς στην οικονομία. Κατέστρεψαν ότι έχτισαν οι προηγούμενοι (βιομηχανίες, βιοτεχνίες και ούτε καθεξής) και μεγαλώνοντας το δημόσιο τομέα με ένα σωρό σχεδόν αντιπαραγωγικούς υπαλλήλους.

Η διαφθορά στο δημόσιο και ειδικά στις δημόσιες επιχειρήσεις έχει φτάσει στο ζενίθ και μετά έχουν το θράσος να παραπονιούνται για έλλειψη προσωπικού.

Είμαι απόδημος Έλληνας και έκανα αίτηση στην τελευταία προκήρυξη του ΟΣΥ που το αποτέλεσμα ήταν να με απορρίψουν επειδή δεν έκανα υπεύθυνη δήλωση περί διορισμού στο Δημόσιο εν το μεταξύ δεν έγραφε πουθενά στα δικαιολογητικά να θέλει τέτοιο έγγραφο και οι διεφθαρμένοι το έχουν εισάγει σε μια πρόταση στην αίτηση του ΟΣΥ συμπληρώνοντας απλώς το κουτάκι αν δεν το συμπληρώσεις απορρίπτεσαι επι τόπου.

Θέλω έναν πολιτικό με τεράστια αρχίδια να ιδιωτικοποιήσει την πλειοψηφία των δημοσίων επιχειρήσεων και να ξεριζώσει ΌΛΟ το διεφθαρμένο προσωπικό και να λύσει το πρόβλημα με την έλλειψη προσωπικού και να αυξήσει την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.

Επιπλέον εφόσον είναι ανίκανοι να αξιοποιήσουν σωστά τη περιουσία το κράτος να τα μισθώσουν σε ιδιώτες όπως έκαναν τα περιφερειακά αεροδρόμια που τα έκαναν ανθρώπινα και έδωσαν δουλειά στους ανέργους κάθε περιοχής και όχι να τα αφήνουν στη μοίρα τους το μόνο που τους νοιάζει είναι το ξύσιμο.

Θυμάμαι που έδωσε ένας δήμαρχος το μισό άλσος του δήμου σε ιδιώτη και το έκανε ανθρώπινο που πριν ήταν στέκι ναρκομανών και δεν περνούσες ούτε για πλάκα μέσα και επαναστάτησε τότε μια γνωστή μου κομμουνίστρια γιατί έδωσε το άλσος σε ιδιώτη.

Το μονοπώλιο που επικρατεί σε αρκετούς τομείς πρέπει να σπάσει οπωσδήποτε δε γίνεται να πλουτίζουν η μειοψηφία και η πλειοψηφία να πεινάει όπως διώξανε οι ταρίφες την uber στέλνωντας στην ανεργία 2000 ανθρώπους επειδή είχαν πολλή καλύτερη ποιότητας υπηρεσίες και ασφαλέστερα οχήματα.