Όσοι έχετε διαβάσει το άρθρο "Η σχέση μου με μία βιζιτού" θα έχετε μία εικόνα τι έγινε πριν από 3 χρόνια με αυτήν, θα σας πω τί έγινε μετά.
Ξέκοψα να πηγαίνω σε βίζιτες λόγο του οικονομικού και του περιστατικού με την συγκεκριμένη, κάθε μέρα και για 6 μήνες σκεφτόμουνα τη λάθος έκανα γενικά αλλά κατανάλωνα ενέργεια για το τίποτα είχα πάρει απόφαση να της στείλω στα γενέθλια της ευχητήριο μήνυμα μέσω της αγγελίας που είχε στο Διαδίκτυο και αν δεν απαντήσει έχει καλός.
Αυτό ήτανε το 2022 και μου απάντησε μετά από 2μιση μήνες και μου έδωσε ένα κινητό τηλέφωνο να "επικοινωνούμε", βάζω στην μηχανή αναζήτησης το κινητό τηλέφωνο και βλέπω είναι επαγγελματικό νούμερο της είχα πει αν μπορούμε να συναντηθούμε για ελάχιστα λεπτά να της δώσω κάτι πράγματα που τα είχα αγοράσει από καιρό, η αμηχανία μεταξύ μας ήτανε κυριάρχη όταν συναντηθήκαμε έδωσα αυτά που ήθελα και έφυγα, κρατήσαμε επαφή περί ανέμων και υδάτων ώσπου ήθελα να την συναντήσω μια μέρα να της δώσω ένα minion εφόσον ήτανε λάτρης των συγκεκρίμενων με τα χίλια ζόρια ήτανε να συναντηθούμε αρχές του 2023 αλλά ο προίσταμενος μου άλλαξε το πρόγραμμα την ενημέρωσα ότι κάτι προέκυψε και δεν έδωσε σημάδια ζωής από τότε.
Εν το μεταξύ εγώ γνώρισα μια κινέζα τα βρίσκαμε και ας τα αγγλικά της δεν ήτανε τέλεια περνάει ο καιρός έσμιγα περισσότερο με την κινέζα και την βιζιτού άρχιζα να την ξεχνάω ώσπου μια μέρα φέτος τον Μάρτιο μου στέλνει μήνυμα η βιζιτού ότι έχουμε καιρό να ειδωθούμε και τα συναφή, την ρωτάω ευθέως αν είναι επαγγελματικός η προσωπικός αριθμός και με ρωτάει "γιατί;" της απαντάω "έχω ξεκόψει με τις βιζίτες και αν θέλεις να πάμε για καφέ πολύ ευχαρίστως". Κανονικά δεν έπρεπε να της απαντήσω αλλά από αγάπη που είχα ακόμα μαζί της έκανα μια υποχώρηση σαν καλός βλάκας, δεν απάντησε περί για καφέ έτσι μια μέρα της στέλνω μήνυμα πότε είσαι διαθέσιμη, η απάντηση της ήτανε μετά από 3 μέρες από το μήνυμα κανονίζουμε το ραντεβού στην οικία της, παίρνω το minion που είχα παρατημένο τόσο καιρό το βλέπει ενθουσιάζετε και αρχίσει να με πλακώνει στα φιλιά εγώ δεν περίμενα τέτοια επιθετικότητα είχα ξενερώσει μαζί της επειδή μετά από τόσο καιρό ότι έγινε μεταξύ μας με το αζημιώτο να δώσω τα λεφτά μπροστά πρώτα, της ρίχνω μανίκι και αποχαιρετιζόμαστε, περνάει ο καιρός μου στέλνει από μόνης της μήνυμα και μου λέει ότι φεύγει για τα πάτρια εδάφη της (Βραζιλία) να δεί την οικογενεια της και μου εξολογήθηκε ότι ήμουν ο μόνος που νοιάστηκε για αυτήν και τα συναφή (παπάτζες) αν μπορούσα να την συναντήσω πριν φύγει με το αζημιώτο όπως πάντα την βλέπω μανίκι και τα σχετικά με ρωτάει στο τέλος της συνάντησης "θα με δεις όταν ξαναγυρίσω πίσω;", "έλα με το καλό και βλέπουμε".
Περνάει αρκετός καιρός στέλνει μήνυμα ότι επέστρεψε και της καλώς όρισα ευγενικά την ρώτησα τελευταία φορά αν θέλει να βγούμε έξω για καφέ και είπε όχι μόνο για επισκέψεις, εν το μεταξύ να έχω κολλήσει με την κινέζα και την βιζιτού να καθυστερώ τις επισκέψεις και να μένουμε στη γενική κουβέντα, της στέλνω μια φορά μήνυμα για επισκεψη και απαντάει μετά από 10 μέρες με την δικαιολογία "συγγνώμη ήμουνα εξωτερικό" μαθαίνω μετά πήγε 5 μέρες διακοπούλες στην Ισπανία με τις "φίλες" της, από την αλλή να μου εξομολογει ότι ο πατέρας της είναι με καρκίνο του εντέρου σε μια από τις πρόσφατες επισκέψεις μου και να κυκλοφορεί με iphone στην προσωπική ζωή της.
Πάω διακοπές στην Ελλάδα της στέλνω διάφορες φωτογραφίες και τα σχετικά πράγματα όπως πολύ ωραία τοπία και τα συναφή μια μέρα στα καλά καθούμενα στέλνει μήνυμα οτί είναι διαθεσιμη για επίσκεψη της απαντάω είμαι εξωτερικό θα σου στείλω όταν επιστρέψω. Επιστρέφω την επισκέπτομαι έχει ξεκινησει από την 3η επίσκεψη παρακάλια για στοργή από μένα σαν να είμαι το φαρμακό της, μετά από 3 εβδομάδες ξαναστέλνει "πότε θα με επισκευθείς;" "δεν ξέρω ακόμα θα σε ενημερώσω", πρίν λίγες μέρες την επισκέπτομαι μετά από τα τελευταία παρακάλια και της λέω χαμηλόφωνα και ήρεμα "είναι τελευταία φορά που σε επισκέπτομαι έχω κοπέλα αγάπη μου θέλω να είσαι ευτυχισμένη και να μην αφήσεις τις φίλες σου να σου καταστρέψουν την ευτυχία ειδικά εδω πέρα που είσαι μόνη σου". η απάντηση της ήτανε ψυχρή "ok σε ευχαριστώ που ήρθες" έφυγα και δεν γύρισα την πλάτη μου πίσω να την αντικρίσω.
Αυτή η "αγάπη" με είχε κάνει ράκο ψυχολογικά αυτά τα 5 χρόνια ειδικά φέτος δεν άντεχα άλλο, μου ρούφαγε την ενέργεια που είχα με τις κυκλοθυμίες της, την ανάγκη της για στοργή και τα χρήματα. Παραήμουνα ελαστικός μαζί της επειδή είχαμε την τέλεια συννενοηση και ήθελα κάτι παραπάνω από αυτό που είχαμε. Εύχομαι με την πάροδο του χρόνου να μην έχω άλλες ιστορίες μαζί της ναι μεν πότε μη λες πότε αλλά κράταω μια πισινή γενικά.
Υ.Γ Μεγάλο ευχαριστώ στην κινέζα που μπήκε στη ζωή μου και μέ έκανε να ξεχάσω την βραζιλιάνα.
