Μόνο και μόνο σκέφτομαι αυτά που συζητάγαμε με έναν για τις γκόμενες τι θέλουν σήμερα στην εποχή της ανεργίας και οικονομίας καλύτερα αντίο στη σχέση. Έλεος μπορεί να γίνομαι υπερβολικός και επαναλαμβανόμενος με αυτό το θέμα αλλά ήμαρτον ζητάτε τρία πράγματα που αρκετά δύσκολα να τα έχεις σήμερα. Τα πράγματα είναι τα εξής ένα μεταφορικό μέσο κατά προτίμηση μηχανή ή αυτοκίνητο όπου να πάει και να έρχεται στο σπίτι σας, σκεφτήτε λίγακι ρε πούστη μου η βενζίνη έχει φτάσει στο 1,72-1,73 φεύγουν αβέρτα τα λεφτά τι νόμιζετε ότι ο άνθρωπος χέζει κάθε μέρα λεφτά.;;;;
Δουλειά. Σήμερα υπάρχουν πάνω ένα εκατομύριο άνεργοι και αυτά που ζητάνε οι εργοδότες είναι πολλά και το κυριότερο να είναι εμφανίσημη γκόμενα. Επιπλέον ξενερώνετε όταν σας λέει ο άντρας να πληρώσετε τα δικά σας. Μου θυμίζει με την πρώτη που βγήκα τις τελευταίες φορές να ερχόταν άφραγκη η γυφτιά και ανεκτικότητα έχει τα όρια της. Απο τι έχω καταλάβει πίστευετε ότι είμαστε σε εποχή αφθονίας ακόμα.
Ανεξάρτητος τι εννοώ να έχει δικό σπίτι για να έχεις δικό σου σπίτι πάει πακέτο με τη δουλειά που πρέπει να βρείς γιατί είναι υποχρεωτικό να πληρώνεις τα κοινόχρηστα και τα ενοίκια δηλάδη αν μάθετε ότι αυτός μένει με τους γονείς του λέτε γειά σου και παίρνετε δρόμο. Δε κοιτάτε λιγάκι εσείς που μένετε στο σπίτι των γονιών σας και ας έχετε δουλεία και δεν ξερω τι αλλό. Ειλικρινά είστε άθλιες.
Τελευταίο πράγμα που θέλω να αναφέρω είναι με το σνομπάρισμα εκεί είστε ότι να 'ναι πραγματικά έχω ακούσει και βιώσει περαστατικά που θέλω να χαστούκι για τις μαλακίες που κάνατε σνομπάρετε τον έναν γιατί είναι διαφορετικός, σνομπάρετε τον άλλον γιατί είναι ήσυχος, σνομπάρετε γιατί είναι άσχημος, σνομπάρετε γιατί είναι σπασικλάκιας, σνομπάρετε γιατί δεν έχει τα πράγματα που θέλετε, σνομπάρετε γιατί έχει αναπηρία και δε ξέρω τι αλλό πράγμα. Εντάξει γαμώ τη τύχη μου το λέω δεν είμαστε και οι καλύτεροι αλλά έλεος απλά.
Πρόσφατα διάβασα μία έρευνα για ποιό λόγο υπάρχει τόσο μέγαλη τηλεθέαση στις τούρκικες σειρές και είχαν καταλήξει ότι 6 στις 10 ελληνίδες ηλικίας απο 25 μέχρι 34 ετών να μην έχουν κάν σχέση και κάθονται να βλέπουν τον κάθε καραγκιόζη τούρκο πρωταγωνιστή αυνανίζοντας για πάρτι του. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουν τα πραγματά αλλά που τέτοια δράση;;;;;
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
I AM ALIVE
Είμαι ζωντανός αυτός είναι ο τίτλος ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού που βγήκε φέτος στην αγορά.
Το παιχνίδι είναι επιβίωσης τρόμου οπού η υπόθεση του αρχίζει στο έτος 2009 στην πολή Harveton όπου έχει καταστραφεί ολόκληρη απο ένα φονικό σεισμό 10,3 Ρίχτερ. Εσείς σαν παίχτης είστε ένας ανώνυμος επιζώντας (survivor) όπου αναζητά την γυναίκα και την κόρη στην πολή. Συμμαχο σας είναι τα ελάχιστα τρόφιμα και πυρομαχικά όπου κυκλοφορούν στην πόλη και αντιμετωπίστε με parkour τα κατεστραμένα κτίρια, σκοτώστε με στρατηγική τούς εχθρούς σας όπου είναι αρκετοί π.χ ένας προς πέντε και χειρότεροι εχθροί σας είναι η καταιγίδα σκόνης και η αντοχή (stamina) θα καταλάβεται το γιατί. Τα γραφικά για μένα είναι ικανοποιητικά και η μουσική επένδυση που έκαναν είναι ανατριχιαστική και αγωνιώδης όπου ταιριάζει γάντι σε τέτοιες υποθέσεις επιβίωσης. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι σχετικά μικρή αν το παίζετε στο εύκολο ή μέτριο επίπεδο στο δυσκόλο θα σας φύγει ο κώλος εγγυημένα. Αυτό το παιχνίδι βαθμολογήθηκε απο μεγάλες ιστόσελιδες κριτικής ηλεκτρονικών παιχνιδιών με 7,5 κατά μέσω εγώ που είμαι λάτρης επιβίωσης του δίνω 8,5 μόνο στο Internet θα το βρείτε με τιμή 15 ευρώ.
Υ.Γ μόνο απο την εικόνα καταλαβαίνετε τι έχετε να αντιμετωπίσετε.
Το παιχνίδι είναι επιβίωσης τρόμου οπού η υπόθεση του αρχίζει στο έτος 2009 στην πολή Harveton όπου έχει καταστραφεί ολόκληρη απο ένα φονικό σεισμό 10,3 Ρίχτερ. Εσείς σαν παίχτης είστε ένας ανώνυμος επιζώντας (survivor) όπου αναζητά την γυναίκα και την κόρη στην πολή. Συμμαχο σας είναι τα ελάχιστα τρόφιμα και πυρομαχικά όπου κυκλοφορούν στην πόλη και αντιμετωπίστε με parkour τα κατεστραμένα κτίρια, σκοτώστε με στρατηγική τούς εχθρούς σας όπου είναι αρκετοί π.χ ένας προς πέντε και χειρότεροι εχθροί σας είναι η καταιγίδα σκόνης και η αντοχή (stamina) θα καταλάβεται το γιατί. Τα γραφικά για μένα είναι ικανοποιητικά και η μουσική επένδυση που έκαναν είναι ανατριχιαστική και αγωνιώδης όπου ταιριάζει γάντι σε τέτοιες υποθέσεις επιβίωσης. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι σχετικά μικρή αν το παίζετε στο εύκολο ή μέτριο επίπεδο στο δυσκόλο θα σας φύγει ο κώλος εγγυημένα. Αυτό το παιχνίδι βαθμολογήθηκε απο μεγάλες ιστόσελιδες κριτικής ηλεκτρονικών παιχνιδιών με 7,5 κατά μέσω εγώ που είμαι λάτρης επιβίωσης του δίνω 8,5 μόνο στο Internet θα το βρείτε με τιμή 15 ευρώ.
Υ.Γ μόνο απο την εικόνα καταλαβαίνετε τι έχετε να αντιμετωπίσετε.
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Σεβασμός και τίμη
Όταν απολύθηκα μετά απο 3 μέρες πήγα στο χωριό μου για διακοπές και το μνημόσυνο της γιαγιάς μου. Ανήμερα του μνημόσυνου όλοι πήγαν και εγώ δεν πήγα επειδή δε γούσταρα, μετά επέστρεψαν και οι περισσότεροι δεν έδωσαν σημασία γιατί δεν ήρθα αλλά με πετυχένει μία θεία μου και άρχισε το γκάρισμα " Καλά δεν ήρθες στο μνημόσυνο να τιμήσεις την γιαγιά σου 20 λεπτά ήταν η υπόθεση". Αργότερα νευρίασα για λίγο αλλά το έγραψα στα αρχίδια μου το περιστατικό. Μετά απο αρκετό καιρό το συζητάγαμε με την μάνα μου και μου είπε ένα πράγμα σοφό που είπε ο πατέρας της.
Τον άνθρωπο τον τιμάς και τον σέβεσαι όταν είναι ζωντανός όχι όταν είναι νεκρός.
Αυτό έπρεπε να ακούσουν κάποιοι "πανέξυπνοι" ξάδελφοι πρώτου βαθμού που έχω ούτε που τίμησαν και σεβάστηκαν την γιαγιά μου δεν πατούσαν ποτέ, εμένα και τον αδερφό μου ζάλιζαν τον έρωτα να πηγαίνουμε και στην κηδεία έκαναν ολόκληρο θέατρο. Είλικρινα το είχα πεί αν πεθάνει η γιαγιά θα αλλάξουν πολλά εγώ ούτε που θέλω να πατάω στις θείες και στα ξαδέρφια μου γιατί δε με τίμανε και σέβονται και τον αδερφό μου επίσης. Αυτό είναι που θέλω να καταλήξω τώρα ότι ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο παρτάλι της Γης γιατί το ζωντανό δε θα τον σεβαστεί ούτε θα το τιμήσει μόνο όταν πεθάνει ή άλλη ειδική περίπτωση θα θυμηθεί σαν του καλού καιρού την ημέρα που μπήκα στο στρατό ότι ζείς. Δεν πάνε να γαμηθόυν.
Τον άνθρωπο τον τιμάς και τον σέβεσαι όταν είναι ζωντανός όχι όταν είναι νεκρός.
Αυτό έπρεπε να ακούσουν κάποιοι "πανέξυπνοι" ξάδελφοι πρώτου βαθμού που έχω ούτε που τίμησαν και σεβάστηκαν την γιαγιά μου δεν πατούσαν ποτέ, εμένα και τον αδερφό μου ζάλιζαν τον έρωτα να πηγαίνουμε και στην κηδεία έκαναν ολόκληρο θέατρο. Είλικρινα το είχα πεί αν πεθάνει η γιαγιά θα αλλάξουν πολλά εγώ ούτε που θέλω να πατάω στις θείες και στα ξαδέρφια μου γιατί δε με τίμανε και σέβονται και τον αδερφό μου επίσης. Αυτό είναι που θέλω να καταλήξω τώρα ότι ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο παρτάλι της Γης γιατί το ζωντανό δε θα τον σεβαστεί ούτε θα το τιμήσει μόνο όταν πεθάνει ή άλλη ειδική περίπτωση θα θυμηθεί σαν του καλού καιρού την ημέρα που μπήκα στο στρατό ότι ζείς. Δεν πάνε να γαμηθόυν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
