Κάθε φορά που βλέπω μωρά ή παιδάκια 2 με 3 ετών με ποιάνει το κεφάλι μου γιατί είναι τα πιο εκνευριστικά επειδή όλη την ώρα θέλουν το κωλοφαγητό, αγκαλιές και βολτές και τι κάνουν όλο κλαίνε. Ε ρε πούστη μου ώρες ώρες θυμάμαι την βλαμμένη ανιψιά μου όταν ήταν μικρή μου έβγαζε την πίστη και όταν δεν της έκανα χάρη άρχιζε την κλάψα και να έρχεται η ξαδέρφη μου και να αρχίζει αυτη τις γκρίνιες.
Άλλη περίπτωση με τους γονείς γαμώ το φελέκη μου το παραχέζουν με τα μπάσταρδα τους όταν πέφτει μια μύξα πάνε στο γιατρό, όταν θέλει κάτι αρχίζει τις κλάψες και αν δε το κάνεις θα συνεχίζει, όταν του δίνει χέρι ξύλο για συνέλθει κάποιος συγγενής τα βάζουν με αυτόν "τι έκανες στο μπάσταρδο μου" ή άλλο παράλογο που έχω ακούσει η μάνα της ανιψιάς την έβαλε 4 χρονών να γράψει το ονομά της και δε μπορούσε αυτή άμεσα την πήγε σε γιατρό που ήταν ειδικευμένος στην δυσλεξία ήμαρτον εγώ γαμώ το μουνί της πουτάνας δεν θα το έβαζα σε τέτοια ηλικία να γράψει το όνομα του λίγο λογικά δε σκέφτεται ο άνθρωπος. Μία φορά ντυνόμουνα και η μικρή άρχιζε να σπάει τα νεύρα λέγοντας συνέχεια "Γειά σου θείε" της απάντησα με επιθετικότητα "Γειά" το βούλοσε και έρχεται σε χρόνο μηδεν ή μάνα της και άρχιζε τις ερωτήσεις.
Το συμπέρασμα που βγάζω σε όλη την κατάσταση με τα μπάσταρδα σήμερα ότι στο μέλλον θα βγούν κακομαθημένα και ηλίθια.
Υ.Γ Η ανιψιά μου ούτε που θέλει να με βλέπει καλύτερα έχω την ησυχία μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου