Το νησί της σκατοψυχίας.

Φέτος δούλεψα σε ένα τουριστικό νησί ως οδηγός λεωφορείων για την τουριστική σεζόν (Μάρτιος-Οκτώβριος η περίοδος που έκατσα). Πέρα απο το γαμήσι που έφαγα στη δουλειά, το νησί μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα όσο αφορά τους ντόπιους.
Οι άνθρωποι καθόλου φιλόξενοι σε σχέση με τους εβρίτες, δε ξέρουν τίποτα πέρα απο το νησί τους δηλαδή δεν σπούδασαν εκτός απο το τόπο τους η να μείνουν για αρκετό χρονικό διάστημα. Ληστές μέχρι αηδίας κάνουνε μονοπώλιο επειδή θεωρούν τους εαυτούς τους ως μοναδικοί και βαράγανε τιμές π.χ μια απλή μπύρα (330ml) την πουλάγανε 7 ευρώ και τον απλό χυμό 5 ευρώ. Όσο αφορά στην οδήγηση χειρότεροι και από τους αθηναίους είναι δεν ανάβανε φλας ποτέ, κάνουν διπλοπαρκάρισμα, παρκάρουν σαν μαλάκες ώσπου να βγάζουν την παναγία, και άμα έκανες ζημία στο μπουρδέλο τους ζητάνε και τα ρέστα τους. Οι γυναίκες είναι παιχνιδιάρες με την κακή έννοια (cock-teasers) πας να ζητήσεις να βγείτε για καφέ και σου λένε ναι στην αρχή και μετά στο ακυρώνουν με δικαιολογίες του κώλου με 5 γκόμενες ήταν να βγώ και έτρωγα άκυρο. Γνώρισα έναν ντόπιο απο εκεί πέρα στη δουλειά καλό παιδί βγαίναμε συνέχεια ώσπου την τελευταία φορά που βγήκαμε έκανε το πιο παιδιαριόδες πράμα που περίμενα απο κάποιον μεγαλυτερό μου σε ηλικία και απο τότε κόψαμε επαφές. Θυμάμαι όταν πήγα σε μια καφετέρια είχα γνωρίσει τον ιδιοκτήτη (αθηναίος) και μου είπε "είμαι 33 χρόνια στο νησί και δεν έκανα ποτέ φίλους" . Στη δουλειά επειδή ήμουν αθηναίος μου συμπεριφερόντουσαν σαν σκουπίδι επειδή δεν είμαι ντόπιος τους και έφαγα θέση κάποιου δικού τους και με κράζανε συνέχεια για να παραιτηθώ αν έκανα κάτι. Οι ντόπιοι κακομαθημένοι μέχρι θανάτου στη δουλειά μου ζητάγανε στάση που δεν υπάρχει και είναι παράνομο τους αρνιώμουν να κάνω το χατίρι και λέγανε κακός ο άνθρωπος αυτός. Τέλος πάντα υπάρχει η εξαίρεση με τους ανθρώπους, γνωρίζεις καλούς αλλά η γενική εικόνα είναι αίσχος με αυτούς ουτέ μόνιμα θα καθόμουνα εκεί και ας μου πρόσφεραν μόνιμη δουλειά. Καλό ψόφο να έχουν.