Αποδοχή και μη από συγγενείς και γνωστούς

Το 2005 έφυγε από τη ζωή από πατέρας μου και το 2012 η γιαγιά μου που ήταν η καλύτερη φίλη μου. Αυτή την ενδιάμεση περίοδο οι σχέσεις μου με τις αδερφές του πατέρα μου ήτανε αρκετά ασταθές επειδή βρήκαν αφορμή να καταστρέψουν την ψυχολογία μου και του αδελφού μου λέγοντας διάφορες μαλακίες για την μάνα μου (είναι αλλοδαπή) όπου δεν πείραξε μύγα στη ζωή της, ακόμα και η μακαρίτισσα γιαγιά μου έλεγε ότι πότε δεν έφταιγε σε τίποτα, όταν πέθανε η γιαγιά μου και μετά το ετήσιο μνημόσυνο της οι αδερφές του πατέρα μου έκοψαν από τη ρίζα επαφές με τη μάνα μου και είχα κόψει από τη κηδεία εκεί φάνηκε ο πραγματικός εαυτός τους και δεν θέλανε επαφές με μένα τον αδερφό μου και την μάνα μου, τελευταία φορά που τις είδα ήτανε το 2014 στο χωριό μου όταν ήρθαν κάνοντας ξαφνική επίσκεψη από τότε ούτε μύγα, ένα τηλέφωνο το 2015 για να επιβεβαιώσουν μόνο ότι εγώ είμαι εξωτερικό λέγοντας διάφορες μπαρούφες στη μάνα μου, με τα ξαδέρφια πρώτου βαθμού γενικώς δεν είχα καλές σχέσεις από όταν ήμουν μικρός και ακολουθώ το δρόμο που χαράξανε το 2012 και αυτοί, ο αδερφός μου κρατάει επαφές αραιά και που να πάρει αυτά που θέλει, έχω καλύτερες σχέσεις με τους συγγενείς δευτέρου βαθμού τόση κατάντια. 

Η γκόμενα του αδελφού μου μια φορά στη ζωή μου την είδα και κατάλαβα ότι δεν γουστάρει εμένα και τη μάνα μου δεν το πολύ έδειχνε αλλά του είπα στεγνά ότι δεν την γουστάρω και ότι δεν μας γουστάρει, την ρώτησα μια φορά τι ξέρει για μένα και δεν ήξερε σχεδόν τίποτα, πέρα ότι δεν γουστάρει και τους φίλους του αδελφού μου, αλλά όταν ανοίγει μια γυναίκα τα πόδια της ο αδελφός μου μουνόδουλος πάει τον χάσαμε, το μεγαλύτερο σοκ που έχω υποστεί τον τελευταίο καιρό θα μετακομίσει στο πατρικό σπίτι μου μαζί με τον αδελφό μου επειδή ο ίδιος απελπίστηκε στα μέρη της που βρισκόταν τα τελευταία χρόνια, δεν το βλέπω να επιβιώσει πολύ η δικιά της μακριά από τα χωράφια της.

Οι περισσότεροι φίλοι του αδερφού μου για αυτούς είμαι ο αδερφός του φίλου τους όταν τους παίρνω τηλέφωνο για να τους δω μια ώρα ούτε που το σηκώνουν, αλλά όταν είναι ο αδερφός μου στρώνουν κόκκινο χαλί και με αγνοούν όταν βγαίνω και ο αδερφός μου έξω μαζί τους, φάντασμα με δυο λόγια. 

Το συμπέρασμα που θέλω να καταλήξω είναι ότι αν δεν σε αποδέχονται για το χ και ψ λόγο μην τους αποδέχεσαι και εσύ όσο προσπαθείς να επικοινωνήσεις μαζί τους και όταν σε αποδέχονται να τους δεχτείς και εσύ, έτσι πρέπει να το φιλοσοφήσουμε γιατί δεν θα επιβιώσουμε , η μάνα μου τριάντα χρόνια στην Ελλάδα και δικές της παρεές δεν είχε ποτέ, όπως εγώ στο εξωτερικό που είμαι τώρα την νιώθω και την καταλαβαίνω.